Anai-arrebek arropak elkarri utzi behar

Transkripzioa

- Bizimodue asko aldauta ikusten dezu lehengo garaietik honea edo...?
- Bai, oin asko kanbiaute dao.
- Bai?
- Bai. Jendie ondo bizi da oin, e! danak ezetz esaten debe /esatebe/, baiñe jendie ondo bizi da oin. Nik gure gazte-denporan aprobauaziko nixoke askoi oin, ia atzea ikusten deben ia zer dan haure. Haure oin sinisteik ez dao bestela probau ez dunak. Ta nik esaten det /esatet/ guk ez giñula goseik pasau, e! Oin, esaten dizut, jazten-ta ordun? Nik esaten nun askotan, zean, gaztena nitzen ta beti bestin erropie, bestiei txiki eindekuen nei pasatzen ziben. Askotan luzegi [...], txikiñe neu geldiu nitzen danetan ta, anaietan, ta. Ta esan nixon baten holaxe –ez dakit zenbat, hogei urte o zer nazken ordun, ta–: “Ba! Azkenin Francok ein ber zik nei lehelengo traje berrixe”. Traje berrixe ematen zeben ba soldau junde ta “Francok eingo zik lehelengo traje berrixe nei”. Gure ama zanak hartu zun hoi “a pecho”... ein ein ber nula, traje berrixe eittea azkar, jo-ta eman nittun zean, enkargatzea trajie ta “Ez det jantziko – esan nixon– ez det jantziko, alperrik ai zea, beana jantziko det /jantzikot/ lehenengo, aurretik burle ein dizue ta” esaten nixon. Jesus! Azkenin nearrez hasi zizten, ia jazt... –han, mobiu ein det hori– jazteko zean, zea hori. Ta halaxe jantzi ber izen nun kongregazixoa juteakun traje berri hori. Baiñe ein nun Francona estreiñau lelengo, danai esateko geo, soldau juten nitzenin Francon trajie estreiñauko nula. Ordun bata bestin erropak pasaiez benga, beti, segi!

Egilea(k): Aitzol Lopetegi (Azkoitia BHI) , Haritz Luzarraga (Azkoitia BHI)