Miren Arantza edo María Aránzazu

Transkripzioa

- Beziñua ebillen hemen, Errementeriko Jose Luis difuntua edo zera ikasten, hau, abogau edo ikasten. Aurretik relijiosotarako egon zan eta gero por libre edo ebillen abogautarako gure Errementerikua ta harek in otsan gestiñua edo lanok itxuria. Bixak ziran euskaltzale amorratuak, nere ama be bai, eta Miren Arantza ifiñi otsain papelian izenori, ta hala in euen hareik, Miren Arantza, ta gero han ametiu ez, leheningo ifiñi bai, baiña handik zera atara nebenian, hau seguro sozialeko papelak itteko atara nebenian, han ikusi neben zeori, partida de nazimientuko zeori. Orduan papelori artian ondo aprobetxaitten zan, alde bittatik eskribiuta. Ta zera, borrauta eta atzera azpikaldian María Aranzazu ipiñitta. Miren Arantza borrauta, kenduta. Ta bi edo hiru buelta in bihar izan zittun Jose Luis horrek, Miren Arantza ipiñi bi(har) zala eta ez zala.
- Baiña Miren onartu in euein, e?
- Ez ba!
- Miren be ez?
- Miren ez, Arantza bai, Miren Arantza nola Arantza zan, baiña gero Aranzazu, Miren Aranzazu.
- Baiña María Aranzazu...
- Bai ba, María Aranzazu gero, ez euen hartu, ez euen; ha in ebelakuan etorri zan, baiña gero ez osten ametiu, ta "en cambio" elizan María Aranzazu dakot, leheningotik ifiñi nostain, elizan bautismuan, María Aranzazu neuken. Baiña juzgauan, klaro, hara fan zan zera ittera, aittan lekuan hori mutillori, Gernetako Filomenaren nobixua izandakua, gero ezkondu zan beste anaiakin baiña, eta retxazauta neukela zeori, Miren Arantziori. Oin neri betik Miren esan xostai hemen, e!

Egilea(k): Kepa Elortza